Położona w samym sercu laguny na wybrzeżu północno-wschodnich Włoch, Wenecja była główną potęgą w świecie średniowiecza i wczesnej nowoczesności, a także kluczowym miastem w rozwoju szlaków handlowych ze wschodu do Europy. Jego strategiczne położenie na wybrzeżu Adriatyku, przedstawione na mapie Wenecji Europa, w zasięgu Imperium Bizantyjskiego i kupców z Bliskiego Wschodu, pozwoliło miastu stać się ośrodkiem handlu na zachodzie, przyjmując towary ze wschodu drogą morską i rozpowszechniając je na rosnącym rynku europejskim.

 

Niecałe 15 lat po wynalezieniu przez Gutenberga druku, niemiecki imigrant sprowadził tę technikę do Wenecji w 1469 roku. Doprowadziło to do ogromnej poprawy wydajności przemysłu, z nakładami do 4 500 egzemplarzy. Znacznie większa część produkcji była przeznaczona na eksport niż w przypadku książek rękopiśmiennych. Wenecja szybko stała się głównym włoskim centrum typograficznym i jednym z największych w Europie. Do połowy XVI wieku opublikowano około 20 000 wydań (zob. mapa Wenecji w Europie). Wydawnictwa weneckie pomogły ożywić życie kulturalne i intelektualne Europy, dostarczając partytury, mapy, książki o tematyce medycznej oraz tłumaczenia klasyków greckich.